- علم الدین شاتانی
ابن سعید بن عبدالله ، ملقب به علم الدین شاتانی (510- 599 هجری قمری). فقیه شاعر است و در موصل درگذشت. (وفیات الاعیان) (الاعلام زرکلی چ 1 ص 227)
معنی علم الدین شاتانی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
علم الدین شاتانی. حسن بن سعید بن عبدالله بن بندار بن ابراهیم. فقیه و شاعر از مردم دیار بکر بود و بموصل اقامت گزید و با جنبۀ فقاهت فن شاعری بر او غلبه داشت و گاه به بغداد میشد و وزیر ابوالمظفر بن هبیره در اکرام او چیزی فرونمی گذاشت. مولد وی به سال 510 و وفات در شعبان سال 599 هجری قمری بموصل بودو عماد کاتب در خریده و ابن الدبیسی در ذیل ذکر او کرده و ثنای وی گفته اند و اشعاری از وی آورده اند و ازجمله قصیده ای در مدح صلاح الدین که اول آن این است:
اری النصر معقودا برایتک الصفرا
فسروا ملک الدنیا فانت بها احری
یمینک فیها الیمن و الیسر فی الیسری
فبشری لمن یرجو الندی منهما بشری
اری النصر معقودا برایتک الصفرا
فسروا ملک الدنیا فانت بها احری
یمینک فیها الیمن و الیسر فی الیسری
فبشری لمن یرجو الندی منهما بشری